Name of God: Fortress - "Kapangyarihan ng Imahenasyon" (102 of 366)

Name of God: Fortress
Kapangyarihan ng Imahenasyon
Basahin: Kawikaan 18:10-16
(102 of 366)

“Ang ari-arian ng isang mayaman ay kanyang kanlungan, akala niya'y maililigtas siya nito sa oras ng kapahamakan” (Kawikaan 18:11)

Pinangarap mo ba ang seguridad sa pananalapi na nauugnay sa isang mas malaking bank account? Naranasan mo na ba ang mga taong mas mahusay kaysa sa iyo, na umaasa na makinabang mula sa kanilang mga mapagkukunan, marahil kahit na hindi tuwiran?

Walang mali sa pagkakaroon ng pera. Binibigyan tayo ng Diyos ng mga mapagkukunan sa pananalapi upang maisakatuparan ang Kanyang mga layunin. Ang mga problema ay lumitaw kapag ang ating pagnanais para sa seguridad sa pananalapi ay nagdudulot sa atin na gumamit ng pera bilang isang kuta na pinapatakbo natin, sa halip na isang tool na ginagamit natin. Ang manunulat ng Kawikaan ay nagpapaalala sa atin na ang kaligtasan na nauugnay sa yaman ay hindi totoo. Ang kuta na ito ay isang produkto ng ating imahinasyon. Ang isang iskandalo sa pamumuhunan o glitch sa stock market ay maaaring matanggal ang mga balanse sa pananalapi sa isang sandali.

Ang salita ng Diyos ay binabalaan tayo na maging maingat sa ating mga relasyon. Kung hindi tayo maingat, madudulas tayo sa banayad na bitag na naghahanap ng mga may kayamanan upang palitan ang Panginoon bilang ating kuta.

Pagbulayan:
Naghanap ba ikaw ng mga relasyon batay sa mga mapagkukunan ng pananalapi ng ibang tao? Ano ang tawag sayo ng Diyos na gawin sa mga ugnayang ito?

Panalangin:
Ama sa Langit, patawarin Mo po ako sa mga oras na hindi ako nasisiyahan sa aking mga mapagkukunan sa pananalapi. Tulungan Mo po akong tingnan ang pera bilang isang tool para sa Iyong paggamit, sa halip na isang kuta na maaari kong takbuhan.

Name of God: Fortress - "Pag-alis ng Maling Kuta" (101 of 366)

Name of God: Fortress
Pag-alis ng Maling Kuta
Basahin: 2 Corinto 10:1-5
(101 of 366)

“Ang sandata namin sa pakikipaglaban ay … nakakapagpabagsak ng mga kuta.” (2 Corinto 10:4)

Hindi lamang ang Diyos ang gumagamit ng mga kuta at tanggulan. Ang ating kaaway, si Satanas, ay dalubhasa sa pagtatayo ng mga muog sa ating buhay sa tuwing tayo ay hindi nagbabantay.

Ipinaalala sa atin ni apostol Pablo na tayo ay nakikipagdigma, ngunit hindi ito pisikal na labanan. Tayo ay nakikipagdigma sa mga espirituwal na kapangyarihan na ang layunin ay mamuhay sa ating buhay na ating tinalikdan dahil sa kasalanan. Kapag nagsasagawa tayo ng kasalanan, binibigyan natin ng pagkakataon ang kaaway na kunin ang isang makagawa ng tanggulan sa ating buhay.

Masisira natin ang kapangyarihan ng kuta ng kaaway sa pamamagitan ng pagtakbo sa kuta ng ating makapangyarihang Diyos. Mula sa kaligtasan ng Kanyang kuta, inaamin natin ang maling pag-iisip at isinasara ang mga kaisipang sumasalungat sa Salita ng Diyos. Binibigyang-katwiran ba natin ang hindi pagpapatawad o pag-aangkin ng galit o pagmamataas? Ipahayag ito, at angkinin ang kapatawaran na nagmumula sa sakripisyo ni Kristo.

Maaaring makapangyarihan si Satanas, ngunit mas makapangyarihan ang ating Diyos. Matagumpay nating malalabanan ang mga kuta ng kalaban kung tatakbo tayo sa Diyos, ang ating makapangyarihang kuta.

Pagbulayan:
Saan nagtayo ang kaaway ng mga himpilan, tuntungan, o kuta sa iyong buhay? Paano mo sisimulan ang pagsira sa kanila ngayon?

Panalangin:
Banal na Panginoon, ipinagtatapat ko ang mga pagkakataong pinahintulutan kong umunlad ang mga makasalanang muog sa aking buhay. Tulungan Mo po akong isara ang pinto sa maling pag-iisip na sumasalungat sa Iyong Salita.

Name of God: Fortress - "Pagod sa mga Digmaan" (100 of 366)

Name of God: Fortress
Pagod sa mga Digmaan
Basahin: 2 Samuel 22:1-23
(100 of 366)

“Ang Diyos ang aking muog na kanlungan, ang nag-iingat sa aking daraanan.” (2 Samuel 22:33)

Ang buhay ay parang isang serye ng mga labanan. Isang laban na ang gumising lamang sa umaga kung natulog tayo sa gabi. Maaari nating labanan ang trapiko sa ating pag-commute papunta sa trabaho o habang dinadala ang mga bata sa paaralan. Ang mga katrabaho o kapitbahay ay maaaring mang-away sa atin dahil sa mga bagay na tila walang kabuluhan. Pagkatapos ay minsan ay may labanan din sa mesa at sa pag-aagawan sa kainan lalo na sa mga rush hour sa tanghalian. Sa huli, nilalabanan din ng ilan ang trapiko sa oras ng pagmamadali ng marami sa pag-uwi upang harapin ang isang bagong hanay ng mga labanan ng pamilya.

Naunawaan ni David kung ano ang pakiramdam ng mamuhay sa patuloy na kalagayan ng labanan. Bagaman pinahiran siya ni Samuel bilang susunod na hari ng Israel, gumugol siya ng hindi bababa sa sampung nakakapagod na taon sa pagtakbo para sa kanyang buhay mula kay Haring Saul. Si David ay walang palasyo o kuta na maaatrasan maliban sa Diyos Mismo. Ngunit sapat na ang Diyos para kay David. Walang ibang kuta ang makapagbibigay ng kaligtasan na ibinigay sa kanya ng Diyos.

Ang Diyos ay isang kuta pa rin para sa Kanyang mga tao ngayon. Ang Kanyang mga bisig ay parehong banayad at malakas habang iniingatan Niya tayo sa isang hindi masisirang tanggulan. Ang pinakamatibay na kuta ng ladrilyo (bricks) at bato ay hindi matatapatan ang Panginoon kapag ang Kanyang pagod na mga anak ay nagpapahinga sa Kanya.

Pagbulayan:
Saan ka unang tatakbo kapat natatakot ka? Paano ipinakita ng Diyos ang Kanyang sarili bilang iyong kuta?

Panalangin:
Panginoong Diyos, salamat sa pagiging Mong ligtas na kuta ko. Tulungan Mo po akong magpahinga sa kanlungan ng Iyong matibay na tanggulan.

Name of God: Forgiver - "Ipasa ito" (99 of 366)

Name of God: Forgiver
Ipasa ito
Basahin: Mateo 6:9-15
(99 of 366)

“at patawarin mo kami sa aming mga kasalanan, tulad ng pagpapatawad namin sa mga nagkakasala sa amin” (Mateo 6:9-15)

Hindi natin mapipigilan ang mga tao na saktan tayo, ngunit maaari nating subukang parusahan sila sa pamamagitan ng hindi pagpapatawad. Ang problema ay tayo lang din ang napaparusahan kapag hindi tayo nagpatawad.

Alam nating pinatawad tayo ng Diyos. Alam natin na sinasabi sa atin ng Diyos na patawarin ang iba. Gayunpaman, maaari nating sabihin sa ating sarili ang ibang mensahe. “Hindi sila karapat-dapat sa aking kapatawaran. Hindi pa sapat ang parusa nila sa pasakit sa akin.”

Ang Diyos ng lahat ng nilikha ay pinatawad tayo sa halaga ng buhay ng Kanyang Anak. Ngayon tinawag Niya tayo na patawarin ang iba sa mas mababang halaga sa ating sarili. Kapag hindi tayo nagpatawad, tayo ay nagiging sariling biktima, na nakakulong sa bilangguan ng sama ng loob habang hawak ang susi. Ang pagkabigong magpatawad ay sumisira sa mga indibidwal, at ito ay sumisira sa mga relasyon. Ang tanging masaya ay si Satanas.

Huwag kalimutan, hindi tayo karapat-dapat sa kapatawaran ng Diyos. Hindi pa tayo naparusahan sa sakit na dinala natin sa puso ng Diyos. Ang Kanyang kapatawaran ay hindi pinahihintulutan ang ating kasalanan.

Tayo ay malayang pinatawad, at tayo ay malayang magpatawad. Ipasa ito.

Pagbulayan:
Kanino mo ngayon ipinagkait ang pagpapatawad? Mapapatawad mo ba ngayon ang (mga) taong iyon?

Panalangin:
Mahal na Panginoon, patawarin Mo po ako sa mga panahong hindi ako nagpatawad. Tulungan Mo po akong magpatawad sa iba gaya ng pagpapatawad Mo sa akin.

Name of God: Forgiver - "Pinatawad ang Sarili ko" (98 of 366)

Name of God: Forgiver
Pinatawad ang Sarili ko
Basahin: 1 Timoteo 1:12-16
(98 of 366)

“Si Cristo Jesus ay dumating sa sanlibutan upang iligtas ang mga makasalanan. At ako ang pinakamasama sa kanila” (1 Timoteo 1:15)

Sa lahat ng tao sa mundo na gumawa ng kamangmangan, nakakainis, nakakadiri mga bagay na nakakaapekto sa atin ng personal, marahil ang pinakamahirap na tao na patawarin ay ang ating sarili. Hindi ka nag-iisa sa pakikibakang ito. May mga nagtatanong kung paano patawarin ang sarili sa isang bagay na nagawa nila ilang taon na ang nakakaraan. Nakatanggap sila ng kapatawaran mula sa Diyos at sa mga taong kasangkot, ngunit ang ginawa nila ay pinagmumultuhan pa rin sila. Ginawa na nila ang lahat pero hindi parin nila mapatawad ang sarili.

Kapag napatawad na tayo ng Diyos at nagawa na natin ang anumang kinakailangang pagsasauli, maaari nating isipin na ang susunod na hakbang ay kalimutan ang karanasang nangyari. Ito ay maaaring katulad ng isang taong nagsasabing, "Huwag mag-isip ng mga lilang zebra." Siyempre, naiisip natin kaagad ang mga purple zebra! Habang pinipilit nating kalimutan, mas nauuwi tayo sa pag-alala.

Hindi sinubukan ni apostol Pablo na kalimutan ang kanyang nakaraan. Ginamit niya ito bilang paalala sa laki ng biyaya at pagpapatawad ng Diyos. Kapag ang pinatawad na nakaraan ay tumulak sa kasalukuyan, huwag lumaban para kalimutan ito. Sa halip, angkinin ito bilang paalala ng personal at permanenteng pagpapatawad ng Diyos.

Pagbulayan:
Paano mo magagamit ang alaala ng pinatawad na kasalanan para patatagin ang iyong relasyon sa Diyos ngayon?

Panalangin:
Ama sa Langit, salamat na ang Iyong pagpapatawad ay laging mas malaki kaysa sa aking kasalanan.

Name of God: Forgiver - "Pinatawad ngunit hindi kinalimutan" (97 of 366)

Name of God: Forgiver
Pinatawad ngunit hindi kinalimutan
Basahin: Hebreo 10:10-18
(97 of 366)

“Kalilimutan Ko na ang kanilang mga kasalanan at kasamaan.” (Hebreo 10:17)

Ang Diyos ba ay katulad ng isang nakalimuting lolo o isang elepante na hindi kalilanman na nakakalimot?

Pagdating sa ating kasalanan, ang Diyos ay katulad ng isang elepante na hindi nakakalimot. Sa Bibliya, ang pagkalimot ay hindi katulad ng hindi pag-alala. Hindi sinabi ng Diyos na nakakalimutan Niya ang ating kasalanan. Hindi Siya tulad ng isang matanda na makalimutin na. Walang mali tungkol sa ating kahanga-hangang Diyos, kasama na ang Kanyang memorya! Nang pinatawad ng Diyos ang ating kasalanan, hindi nangangahulugan na bigla Siyang naging makalimutin. Ang mga Biblia ay nagsasabi na hindi Niya inaalala ang ating kasalanan.

Ang pagkakaiba na ito ay makabuluhan sapagkat sa tuwing nagsasalita ang Bibliya tungkol sa Diyos na naaalala ang isang tao o isang bagay, hindi Niya ito nakalimutan sa paraan kung papaano nakakalimot ang mga tao. Sa halip, ang mga reperensya sa Kanyang pag -alala ay laging hudyat na ang Diyos ay malapit nang kumilos. Kapag naaalala Niya ang kasalanan, ito ay upang magdala ng paghuhusga. Kapag sinabi Niyang hindi Niya maaalala ang ating kasalanan, ito ay dahil pinatawad Niya tayo sa pamamagitan ng hindi pagbibilang nito laban sa atin. Binayaran Niya ang parusa ng ating kasalanan sa pagbagsak ng dugo ng Kanyang Anak.

Isang kagalakan na malaman na ang ating kasalanan ay hindi lumulutang sa loob at labas ng memorya ng Diyos. Sa halip, ang Diyos ay gumawa ng isang hindi maibabalik na desisyon na hindi kailanman, na bilangin ang ating kasalanan laban sa atin.

Pagbulayan:
Paano nakakaapekto ang katotohanan na ang Diyos ay hindi inaalala ang kasalanan mo sa pagtingin mo sa Kanyang pagpapatawad?

Panalangin:
Banal na Diyos, salamat sa buong pagpapatawad Mo sa pamamagitan ni Kristo.

Name of God: Exalted - "Lumabas" (96 of 366)

 

Name of God: Exalted
Lumabas
Basahin: Kawikaan 11:1-11
(96 of 366)

“Ang katuwiran ay nagpapadakila sa isang bayan, ngunit ang kasalanan naman ay nagdudulot ng kahihiyan.,” (Kawikaan 14:34)

Paano masasabi na ang isang bansa ay dakilang? May nagsasabi na ito ay sa pamamagitan ng kapangyarihang militar, impluwensyang pang-ekonomiya, o isang edukadong populasyon. Iminumungkahi ng iba na ito ay ang kakayahang makipagtulungan sa iba pang mga makapangyarihan sa daigdig o isang kahandaang tumulong sa mga bansang hindi gaanong maunlad. Sa buong kasaysayan, itinaas ng mga bansa ang kanilang sarili sa entablado ng daigdig sa pamamagitan ng pagtatatag ng mga imperyo o pagyabang ng kanilang mga lakas militar.

Gayunpaman, hindi mabubuhay ang isang bansa sa kapangyarihang militar lamang. Itinuturo ng mga iskolar ang sinaunang Imperyo ng Roma bilang isang halimbawa ng pagbagsak ng isang bansa dahil, sa malaking bahagi nito ay nagkawatak-watak sa moral at katiwalian sa pulitika. Ipinaaalaala sa atin ng Kawikaan 11:11, “Dahil sa salita ng matuwid ang bayan ay tumatatag, ngunit sa kasinungalingan ng masama ang lunsod ay nawawasak."

Kadalasan, nililimitahan natin ang ating ministeryo sa loob lamang ng simbahan sa halip na maglingkod bilang asin at liwanag (Mat. 5:13-16) sa mga kapitbahayan at lungsod sa ating bansa. Kapag lumabas tayo sa ating comfort zone, naluluwalhati ang Diyos. Kapag ang Diyos ay nauwalhati, ang bansa ay naitataas.

Pagbulayan:
Saan ka tinatawag ng Diyos na maglingkod sa Kanya sa labas ng iyong simbahan at sa iyong komunidad?

Panalangin:
Panginoon, tulungan Mo po akong luwalhatiin Ka sa aking pamayanan. Ibunyag sa akin kung saan ako maaaring maging asin at ilaw sa isang kultura na naghahangad na maitaas sa sarili nitong mga tuntunin sa halip na ayon sa Iyong Salita.

Name of God: Exalted - "Pagbaba" (95 of 366)

Name of God: Exalted
Pagbaba
Basahin: Lucas 14:7-11
(95 of 366)

“Sapagkat ang nagmamataas ay ibababa,” (Lucas 14:11)

"You deserve the best." "Pilitin mong maging Number One." "Talunin mo ang iba." Nag-aalok ang mundo ng maraming payo, ngunit ito ang eksaktong kabaligtaran ng sinasabi sa atin ni Jesus.

Nakatutuksong mauna sa pila, maabot ang pinakamahusay na mga produkto, ang kunin ang pinakamagandang upuan. Pagkatapos ng lahat, paulit-ulit nating naririnig ang mensahe na karapat-dapat tayo sa pinakamahusay at pinakamaganda dahil tayo ang pinakamahusay at pinakamaganda.

Gayunpaman, ang Diyos ay ang katas-taasang Panginoon, mataas. Kapag sinimulan nating maunawaan kung sino tayo kaugnay ng kung sino ang Diyos, malugod nating hihintayin na itaas Niya tayo, kung kailan at saan Niya pipiliin. Kapag ginawa Niya, ang resulta ay palaging mas mahusay kaysa sa magagawa natin para sa ating sarili.

Itinuro sa atin ni Jesus na "ang pinakadakila sa inyo ay magiging inyong lingkod" (Mat. 23:11). Ang mga lingkod ay hindi kailanman tatakbo para sa pinakamagandang upuan. Sa halip, tumakbo sila upang paglingkuran ang nasa pinakamagandang upuan.

Ang pagdakila sa "Number One" ay isang magandang bagay ... basta ang Number One ay ang ating mataas na Diyos.

Pagbulayan:
Sa anong lugar mo itinataas ang iyong sarili sa halip na maghintay sa Diyos na itaas ikaw?

Panalangin:
Ama, salamat na ang Iyong "pinakamahusay" para sa akin ay palaging mas mahusay kaysa sa "pinakamahusay" na magagawa ko para sa aking sarili. Tulungan Mo po akong dakilain Ka sa lahat ng aking sinasabi at ginagawa.

Name of God: Exalted - "Higit sa Lahat" (94 of 366)

Name of God: Exalted
Higit sa Lahat
Basahin: Isaias 6:1-8
(94 of 366)

"Si Yahweh na ating Diyos ay lubos na parangalan; sa harap ng kanyang trono, tayo ay manambahan” (Awit 99:5)

Namatay ang hari. Si Haring Uzias ay isang disenteng tagapamahala, at maaaring iniisip ni propeta Isaias kung ang susunod na hari ay magiging mabuti para sa Israel.

Tiniyak ni Yahweh na ang atensyon ni Isaias ay hindi mananatili sa lupa. Binigyan ng Diyos si Isaias ng isang pangitain ng Panginoon, na nasapinakamataas na trono (Isaias 6:1).

Ngayon, ang ating kultura ay natupok sa pagsamba sa mga kilalang tao. Ang mga bituin sa pelikula, mga atleta, at mga pulitiko ay nakakuha ng ating pansin habang ang media ay nagsasaya sa mga pinakawalang-kwentang detalye ng kanilang propesyonal at pribadong buhay. Sinasabi natin na ang Panginoon ay mataas at dakila, ngunit tayo ba ay nauuhaw na makita Siya nang gaya ng pananabik natin na makita ang mga nasa screen ng telebisyon o pelikula para sa isang eksena kasama ang ating paboritong aktor? Nagugutom ba tayo para sa Kanyang Salita nang may kasabikang katulad ng sa pinakabagong isyu ng isang entertainment magazine?

May dalawang tugon si Isaias nang makita niya ang Panginoon. Una, namulat siya sa sarili niyang kasalanan. Pangalawa, ninais niyang paglingkuran ang kanyang dakilang Diyos. Naunawaan niya na ang Diyos ay higit sa lahat ng ibang tao at sa lahat ng iba pang bagay.

Siguraduhin natin na walang makikipagkumpitensya sa Panginoon para sa Kanyang nararapat na lugar.

Pagbulayan:
Anong mga tao o aktibidad ang iyong nilalapitan nang may higit na pananabik kaysa sa iyong dakilang Panginoon?

Panalangin:
Dakilang Panginoon, patawarin Mo po ako sa hindi ko laging pagbibigay sa Iyo ng pagsamba na nararapat sa Iyo.

Name of God: Deliverer - "Ngaun Alam Ko na" - (93 of 366)

Name of God: Deliverer
Ngaun Alam Ko na
Basahin: Exodo 18:1-12
(93 of 366)

“Purihin si Yahweh na nagligtas sa inyo mula sa kamay ng Faraon at ng mga Egipcio… Napatunayan ko ngayon na Siya ay higit sa ibang mga diyos” (Exodo 18:10-11)

Ang mga aksyon ay nagsasalita nang mas malakas kaysa sa mga salita, lalo na kapag ang isang tao ay nagsisikap na kumbinsihin tayo sa kanilang posisyon. Ang karanasan ay nagkondisyon sa atin na mag-alinlangan hanggang sa makakita tayo ng mga aktwal na resulta.

Ang biyenan ni Moises, si Jetro, ay malamang na nakarinig ng hindi kapani-paniwalang mga kuwento mula sa mga dumaang caravan tungkol sa pagliligtas ng Israel mula sa Ehipto. Dapat ba niyang pagkatiwalaan ang mga kuwento bilang maaasahan o iwaksi ang mga ito bilang pagmamalabis? Dumating si Jetro para makita mismo, dinala ang asawa at mga anak ni Moises.

Ano kaya ang pakiramdam ng umupo sa palibot ng apoy kasama sina Moises at Jetro habang isinalaysay ni Moises ang makapangyarihang pagliligtas ng Israel sa pamamagitan ng kamay ni Yahweh? Isipin kung ano ang naramdaman ni Jetro habang nasaksihan niya ang katotohanan ng mga kuwento na nagpasa-pasa. Walang ibang mga diyos ng bansa ang nagpakita ng kanilang sarili na kasing lakas ni Yahweh sa pagliligtas sa Kanyang bayan.

Sa ngayon, ang pasalitang patotoo ng mga Kristiyano sa kapangyarihan ng ating Tagapagligtas ay bahagi lamang ng larawan. Kapag tumugma ang ating buhay sa ating mga salita, sasabihin ng mundo kasama si Jetro, "Ngayon alam ko na"

Pagbulayan:
Kapag nagsasalita ka tungkol sa iyong Tagapagligtas, tumutugma ba ang iyong buhay sa iyong patotoo? Kung hindi, bakit hindi?

Panalangin:
Panginoong Diyos, nais kong malaman ng mundo na Ikaw ang aking Tagapagligtas. Ipakita sa akin kung saan ang aking mga salita at aking mga kilos ay hindi magkatugma, upang makita ng lahat ang katotohanan ng Iyong kapangyarihang magligtas.

Name of God: Deliverer - "Huwag Pansinin ang mga Kasinungalingan" (92 of 366)

Name of God: Deliverer
Huwag Pansinin ang mga Kasinungalingan
Basahin: 2 Hari 18:19-37
(92 of 366)

“Kaya ngayon, Yahweh, iligtas po Ninyo kami kay Senaquerib para malaman ng buong daigdig na Kayo lamang ang kaisa-isang Diyos.” (2 Hari 19:19)

“Walang makakatulong sa iyo, kahit na ang Diyos." Narinig mo na ba ang mga salitang ito na bumulong sa kaibuturan ng iyong kaluluwa kapag ikaw ay nakulong sa mahihirap na kalagayan?

Hindi lamang narinig ni Haring Hezekias ang parehong ganitong mensahe mula sa kanyang kaaway, narinig ito ng buong lungsod ng Jerusalem. Ang narinig nila, gayunpaman, ay isang kasinungalingan. Tingnang mabuti ang mapanlinlang na mensahe ng kaaway. Una, sinabi niyang sinang-ayunan ng Panginoon na ito’y laban sa Juda. Pagkatapos ay ikinumpara niya ang Panginoon sa mga diyos ng ibang nasakop na mga bansa upang kutyain ang maliwanag na kawalan ng kakayahan ng mga Hudyo.

Alam ni Hezekias na mayroon lamang siyang isang depensa. Tumugon siya sa pamamagitan ng direktang pagpunta sa kanyang Tagapagligtas. Walang ibang may kapangyarihang magligtas. Ang Panginoon ay kikilos sa ngalan ng Kanyang mga tao upang protektahan sila at muling ipapakita sa mundong nagmamasid na Siya lamang ang Diyos.

Ang ating kaaway ay walang ibang gugustuhin kundi ang mawalan tayo ng pananampalataya sa Panginoon. Mapanganib ang mga banayad na kasinungalingan ng kalaban dahil tila sinusuportahan ito ng ating mga kalagayan. Gaano man kakila-kilabot ang ating sitwasyon, gayunpaman, hinding-hindi ito hihigit sa ating Tagapagligtas.

Pagbulayan:
Kailan ikaw naniwala sa mga kasinungalingan tungkol sa iyong Tagapagligtas? Ano ang gagawin mo upang hindi ka mahulog sa mga kasinungalingan ng kaaway laban sa Diyos?

Panalangin:
Panginoong Diyos, tulungan Mo po akong lampasan ang aking mga kalagayan tungo sa Iyong pagliligtas.

Name of God: Deliverer - "Pagkaalipin ng Kasalanan" (91 of 366)

Name of God: Deliverer
Pagkaalipin ng Kasalanan
Basahin: Exodo 6:1-8
(91 of 366)

“Ang ating Diyos ay isang Diyos na ang gawa ay magligtas” (Awit 68:20)

Ang pang-aalipin ay kasuklam-suklam. Hinahamak nito ang mga tao sa paraang hindi natin maisip. Ngunit pinahintulutan ng Diyos ng Israel ang Kanyang piniling mga tao na makaranas ng pagkaalipin sa loob ng apat na raang taon.

Pinahintulutan ng Panginoon ang mga Israelita na dumanas ng malupit na pang-aapi hanggang sa wala na silang ibang maaasahan maliban sa Kanya. Nang sa wakas ay nailigtas Niya ang Kanyang mga tao, ginawa ito ng Diyos sa paraang hinding-hindi nila malilimutan, at sa paraang walang sinuman ang makakatanggap ng kahit na katiting na kredito.

Ngayon, binabati natin ang ating sarili sa pagiging bahagi ng isang sopistikadong lipunan na hindi kailanman kinukunsinti ang pang-aalipin. Ngunit hindi natin pinapansin ang mga tanikala ng kasalanan na nagbubuklod sa atin nang mas malupit kaysa sa sinumang mapang-api ng tao. Ang pagkaalipin sa kasalanan ay nagpapababa sa atin. Nagdudulot ito sa atin ng kahihiyan, kawalan ng pag-asa, at pag-iisa ... hanggang sa dumating ang ating Tagapagligtas.

Iniligtas tayo ng Diyos mula sa pagkaalipin sa kasalanan sa paraang hinding-hindi natin malilimutan, at sa paraang hindi maaaring tanggapin ng sinumang tao. Ginawa ni Kristo para sa atin ang hindi natin kayang gawin para sa ating sarili. Nawawala ang mga tanikala ng kasalanan at kahihiyan kapag nagtitiwala tayo sa Kanyang gawaing pagliligtas sa krus.

Pagbulayan:
Kung hindi na ikaw alipin ng kasalanan, bakit pipiliin mo pa ring magkasala? Paano ka makakaasa sa iyong Deliverer ngayon?

Panalangin:
Panginoong Diyos, salamat sa pagiging Tagapagligtas ko. Nawa'y hindi ko kailanman maliitin ang malupit na kapangyarihan ng pagkaalipin sa kasalanan kung saan Mo ako iniligtas.

Name of God: Covenantal - "Ang Pinakamahusay para sa Pinakamahusay" (90 of 366)

Name of God: Covenantal
Ang Pinakamahusay para sa Pinakamahusay
Basahin: 1 Samuel 18:1-4; 20:12-17
(90 of 366)

“Dahil sa pagmamahal ni Jonatan kay David, isinumpa niya na sila'y magiging magkaibigan habang buhay.” (1 Samuel 18:3)

Kapag iniisip natin ang mga tipan sa Bibliya, kadalasang iniisip natin ang mga tipan sa pagitan ng Diyos at ng sangkatauhan, tulad ng mga tipan kay Noe, Abraham, at sa luma o bagong mga tipan.

Itinala rin ng Bibliya ang mga tipan na ginawa sa pagitan ng indibidwal na mga tao. Ang ganong tipan ang sumasalamin sa kaugnayan ni David kay Jonatan. Si Jonatan ay tagapagmana ng trono ng Israel, na hawak ng kanyang amang si Saul, ang naghaharing hari. Si David ay pinahiran upang maging kahalili ni Saul. Dapat ay sinumpaang magkaaway sina David at Jonatan. Pagkatapos ng lahat, si David ang nakatakdang makakuha sa pamamagitan ng appointment nang kung ano ang dapat na pag-aari ni Jonathan bilang mana. Gayunman, sa halip na ituring si David bilang isang mang-aagaw, ang pag-ibig ni Jonatan kay David ay naging dahilan upang mas unahin niya ang mga interes ni David kaysa sa kanya. 

Ang kasal ay isa pang halimbawa ng isang tipan sa pagitan ng dalawang tao. Ang bawat tao ay nakatuon sa isa't isa hanggang sa paghiwalayin ng kamatayan. Ang kasal ay kumakatawan din sa walang kundisyong bagong tipan na mayroon ang Diyos sa Kanyang mga tao. Ang Kanyang pag-ibig ay laging naghahangad ng pinakamabuti para sa atin.

Ang ugnayang pangkasunduan ay palaging ang pinakamahusay sa akin ay nagnanais ng pinakamahusay para sa iyo.

Pagbulayan:
Ano ang maaari mong gawin ngayon sa isang relasyon na meron ka na  maaaring may mabubuong kasunduan sa inyo o may nabuo na kayong kasunduan para mas ibigay mo sa kanya ang interes niya kaysa sa sarili mong interes?

Panalangin:
Panginoon, tulungan Mo po akong parangalan Ka sa pamamagitan ng pagiging tapat sa aking mga pakikipagtipan.

Name of God: Covenantal - "Walang Kondisyong Relasyon" (89 of 366)

Name of God: Covenantal
Walang Kundisyong Relasyon
Basahin: Hebreo 8:7-13
(89 of 366)

“Ang kopang ito ang bagong tipan ng Diyos na pinagtibay ng aking dugo.” (Lucas 22:20)

Nakagawa ka na ba ng may kondisyong pangako? "Kung gagawin mo ito, gagawin ko iyon." Sa Bibliya, gumawa ang Diyos ng ilang walang kundisyon at may kondisyong mga tipan upang ilapit ang Kanyang mga tao sa Kanya.

Inilalarawan ng Genesis 12:1-3 ang walang kundisyong tipan ng Diyos kay Abraham. Inangat siya ng Diyos mula sa dilim, nangako na pagpapalain siya at pagpapalain ang mundo sa pamamagitan niya—isang maagang propesiya ng Mesiyas. Dahil ang tipan ay walang kondisyon, ang katuparan nito ay lubos na nakasalalay sa Diyos.

Makalipas ang daan-daang taon, nakipagtipan ang Diyos sa bansang Israel. Ang lumang tipan ay nakasalalay sa pag-uugali ng mga Israelita. Sinasabi sa atin ng Deuteronomio 30:15-20 na ang pagsunod sa Kautusan ay nagdulot ng pagpapala, habang ang paghihimagsik ay nagbunga ng paghatol. Ang mga hinihingi ng Kautusan ay naglalarawan ng pangangailangan ng mga tao sa kanilang pagdating ng Mesiyas.

Nang dumating ang Mesiyas sa Israel, itinatag ng Diyos ang isang walang kundisyong bagong tipan sa Kanyang mga tao. Ginawa ng Diyos ang lahat ng gawain sa pamamagitan ni Jesu-Kristo; wala tayongkontribusyon sa katuparan nito.

Walang kondisyong tipan, walang kondisyong relasyon, walang kondisyong kaligtasan.

Pagbulayan:
Minsan ba ay sinusubukan mong mag-ambag sa bagong tipan na relasyon sa Diyos, sa halip na tanggapin ang natapos na gawain ni Kristo sa krus?

Panalangin:
Amang Diyos, salamat sa pagtupad Mo sa lahat ng kailangan para ako ay mapabilang sa Iyo.

Name of God: Covenantal - "Ang Malaking Larawan" (88 of 366)

Name of God: Covenantal
Ang Malaking Larawan
Basahin: Genesis 9:8-17
(88 of 366)

“Ngunit Ako'y gagawa ng tipan natin.” (Genesis 6:18)

Tunay na ang bawat isa sa atin ay nabighani sa bahaghari lalo na noong mga bata pa tayo. Ang mahina at kumikinang na mga kulay ay nag-aangat sa atin mula sa ating mga alalahanin habang ninanamnam natin ang panandaliang kasiyahan. Gayunpaman, ang mga bahaghari ay mayroon ding mas pangmatagalang kahalagahan.

Sa unang pagkakataon na makita natin ang salitang tipan na binanggit sa Bibliya, sinabi ng Diyos na makikipagtipan Siya kay Noe. Pagkatapos ay pinagtibay ng Diyos ang Kanyang kasunduan, nangako na hindi na Niya muling sisirain ang lupa sa pamamagitan ng baha. Ito ay isang walang kundisyong tipan, na nangangahulugang ang pangako ng Diyos ay hindi nakasalalay sa mga aksyon ni Noe o sinuman maliban sa Diyos Mismo.

Ang mga tipan sa Bibliya ay kadalasang may kasamang tanda. Nagbigay ang Diyos ng bahaghari bilang tanda ng tipan na ito. Isipin kung ano ang naramdaman ni Noe sa tuwing umuulan. Nag-iisip ba siya kung babaha na naman? Ang hitsura ng isang bahaghari ay nagbigay-katiyakan sa kanya na tinutupad ng Diyos ang Kanyang mga pangako.

Ang arko ng bahaghari ay nagpapaalala sa atin na tulad ng karamihan sa buhay, nakikita lamang natin ang isang bahagi habang nakikita ng Diyos ang kabuuan. Ang Pahayag 4:3 ay nagbibigay sa atin ng pagsilip sa kung ano ang nakikita ng Diyos. Isang bahaghari ang pumapalibot sa Kanyang trono-hindi isang bahagyang arko, ngunit isang buong bilog! Laging nakikita ng Diyos ang malaking larawan. Ang Kanyang mga tipan ay palaging para sa ating ikabubuti, at lagi Niyang tinutupad ang Kanyang salita.

Pagbulayan:
Paano nakakaapekto ang katiyakan na tinutupad ng Diyos ang Kanyang tipan sa iyong relasyon sa Kanya?

Panalangin:
Panginoon, salamat na mapagkakatiwalaan ko ang Iyong tapat na Salita habang tinutupad Mo ang tipan sa akin. 

Gawa 12:1-24 - "Opposition and Advancement"

 

Opposition and Advancement

Lesson 16

Scripture: Gawa 12:1-24

1 Nang mga panahon ding iyon, sinimulang usigin ni Haring Herodes ang ilang kaanib ng iglesya. 2 Ipinapatay niya sa pamamagitan ng tabak si Santiago na kapatid ni Juan. 3 At nang makita niyang ito'y ikinalugod ng mga Judio, si Pedro naman ang kanyang ipinadakip. Nangyari ito noong Pista ng Tinapay na Walang Pampaalsa. 4 Pagkadakip kay Pedro, siya'y ikinulong at pinabantayan sa apat na pangkat ng tig-aapat na kawal. Ang balak ni Herodes ay iharap siya sa bayan pagkatapos ng Paskwa, 5 kaya't nanatiling nakabilanggo si Pedro. Subalit ang iglesya ay taimtim na nanalangin sa Diyos para sa kanya.

6 Nang gabi bago iharap ni Herodes si Pedro sa bayan, natutulog ito sa pagitan ng dalawang kawal. Nakagapos siya ng dalawang tanikala at may mga bantay pa sa harap ng pinto ng bilangguan. 7 Walang anu-ano'y lumitaw ang isang anghel ng Panginoon at nagliwanag sa silid-piitan. Tinapik nito si Pedro sa tagiliran at ginising. “Dali, bumangon ka,” sabi ng anghel. Nakalag ang mga tanikala sa mga kamay ni Pedro. 8 “Magbihis ka't magsuot ng sandalyas,” sabi ng anghel, at ganoon nga ang kanyang ginawa. Sinabi pa sa kanya ng anghel, “Magbalabal ka't sumunod sa akin.”

9 Lumabas at sumunod si Pedro sa anghel, ngunit hindi niya alam kung totoo nga ang nangyayaring iyon. Akala niya'y pangitain lamang iyon. 10 Nakalampas sila sa una at pangalawang bantay at nakarating sa pintuang bakal na labasan papunta sa lungsod. Ito'y kusang bumukas at sila'y lumabas. Pagkaraan nila sa isang kalye, bigla siyang iniwan ng anghel.

11 Noon natauhan si Pedro, kaya't sinabi niya, “Ngayon ko natiyak na totoo pala ang lahat! Isinugo ng Panginoon ang Kanyang anghel at iniligtas ako sa kamay ni Herodes at sa inaasahan ng mga Judio na mangyari sa akin.”

12 Nang maunawaan niya ang nangyari, nagpunta siya sa bahay ni Maria na ina ni Juan na tinatawag ding Marcos. Maraming nagkakatipon doon at nananalangin. 13 Nang si Pedro ay kumatok sa pinto, lumapit si Roda na isang katulong upang tingnan kung sino iyon. 14 Nakilala niya ang tinig ni Pedro, dahil sa tuwa ay tumakbo siyang papasok ng bahay nang hindi pa nabubuksan ang pinto, at sinabi sa lahat na si Pedro ay nasa pintuan.

15 “Nahihibang ka!” sabi nila. Ngunit iginiit niyang naroroon nga si Pedro. Kaya't sinabi nila, “Anghel niya iyon!” 16 Samantala, patuloy na kumakatok si Pedro.

Nang buksan nila ang pinto, nakita nga nila si Pedro at hindi sila makapaniwala. 17 Sila ay sinenyasan niyang tumahimik. Pagkatapos, isinalaysay niya kung paano siya inilabas ng Panginoon mula sa bilangguan. “Sabihin ninyo ito kay Santiago at sa mga kapatid,” sabi pa niya. Pagkatapos, umalis siya at nagpunta sa ibang lugar.

18 Kinaumagahan, gulung-gulo ang mga kawal dahil sa pagkawala ni Pedro, at hindi nila alam kung ano ang nangyari sa kanya. 19 Ipinahanap ni Herodes si Pedro, at nang hindi matagpuan ay ipinasiyasat ang mga bantay at ipinapatay.

Pagkatapos, umalis si Herodes sa Judea, pumunta sa Cesarea at nanatili roon.

20 Matagal nang galit si Herodes sa mga taga-Tiro at mga taga-Sidon. Kaya't sama-samang lumapit sa kanya ang mga taga-Tiro at taga-Sidon upang makipagkasundo, sapagkat sa lupain ng hari nanggagaling ang ikinabubuhay ng kanilang bayan. Nakiusap sila kay Blasto, ang tagapamahala sa palasyo, upang sila'y samahan. 21 Pagsapit ng takdang araw, si Herodes ay nagsuot ng damit-hari, umupo sa trono, at nagtalumpati. 22 Sumigaw ang mga taong-bayan, “Isang diyos ang nagsasalita, hindi tao!” 23 At noon din ay hinampas ng isang anghel ng Panginoon si Herodes, sapagkat inangkin niya ang karangalang nauukol sa Diyos; at siya'y kinain ng mga uod hanggang sa mamatay.

24 Samantala, patuloy na lumago at lumaganap ang salita ng Diyos.

Pangunahing ideya ng pag-aaral:

                Naglunsad si Haring Herodes ng pampublikong pag-atake sa mga pinuno ng simbahan sa Jerusalem, pinatay si Santiago at ikinulong si Pedro, ngunit sa huli ay hindi niya mapigilan ang pagsulong ng kaharian ni Kristo.

Outline ng ating pag-aaral:

I. Scene 1: The Evil Attack (12:1-5)
A. Opposition is inevitable
B. God’s sovereignty is inscrutable
C. Prayer is effectual

II. Scene 2: The Lord’s Rescue (12:6-19)
A. The Lord’s peace is phenomenal
B. The Lord’s grace is astonishing
C. The Lord’s power is immeasurable

III. Scene 3: The Final Word (12:20-24)
A. Herod’s idolatry
B. Herod’s obituary
C. A word of warning and a word of hope



                Kahit saan ay may tunggalian. Sa politika, sa tv network, mga brand ng appliances, gadget, damit, sa fastfood, at maging sa kaharian ng Diyos, ito ang kaharian ng kadiliman na sumasalungat sa kaharian ng minamahal na Anak ng Diyos (Col. 1:11-12). Ang mahalaga, partikular sa huling halimbawang ito, ang mga magkaribal ay hindi pantay. At hindi rin kunti ang lamang.

                Sa kwentong ito ay nagbigay si Lucas ng isang malinaw na halimbawa ng kahangalan ng paglaban sa Hari ng mga hari. Para sa akin ito ang isa sa nakakatuwa at nakakaakit na kwento sa lahat sa aklat ng Gawa.

                Dito makikita natin ang misyon ng iglesya na gumagawa ng mahahalagang hakbang sa pasulong. Bago sabihin ni Lucas ang tungkol sa malaking pagsulong ng ebanghelyo sa unang paglalakbay ng misyonero sa kabanata 13, binigyan niya tayo ng isang kuwento tungkol sa lumalaban sa iglesya sa Jerusalem. Ipinapaalala nito sa atin na ang pagsulong ng kaharian ay merong makabuluhang kapalit.

                Ang nangunguna sa pag-atake sa iglesya ay si Herod Agrippa I, na pumatay kay apostol Santiago at pagkatapos ay ikinulong si apostol Pedro. Ang ganitong conflict ay hindi pangkaraniwan. Meron tayong mapapansin na pattern, na nagbibigay ng malaking pag-asa para sa mga mananampalataya sa gitna ng conflict. Nang nagsimula ang iglesa ay makikita na ang conflict sa iglesya at sa mga umuusig. Sa kabila nito may katiyakan tayo na kahit ang kapangyarihan ng kamatayan at impyerno ay hindi mananaig laban sa iglesya ni Kristo, dahil ito ay itinayo sa ligtas na bato.

                Sa madaling salita, makakarelate tayo sa kwentong ito. Ang mga Kristiyano sa bawat panahon ay haharap sa tunggalian kung naghahangad tayo na isulong ang ebanghelyo. Ngunit maaari nating harapin ang gayong salungatan nang may katiyakan na mananalo si Kristo!

I. Scene 1: The Evil Attack (12:1-5)

1 Nang mga panahon ding iyon, sinimulang usigin ni Haring Herodes ang ilang kaanib ng iglesya. 2 Ipinapatay niya sa pamamagitan ng tabak si Santiago na kapatid ni Juan. 3 At nang makita niyang ito'y ikinalugod ng mga Judio, si Pedro naman ang kanyang ipinadakip. Nangyari ito noong Pista ng Tinapay na Walang Pampaalsa. 4 Pagkadakip kay Pedro, siya'y ikinulong at pinabantayan sa apat na pangkat ng tig-aapat na kawal. Ang balak ni Herodes ay iharap siya sa bayan pagkatapos ng Paskwa, 5 kaya't nanatiling nakabilanggo si Pedro. Subalit ang iglesya ay taimtim na nanalangin sa Diyos para sa kanya.

                “Nang mga panahon ding iyon” (ito ang panahon nang ihanda ng iglesya ng Antioch ang handog na tulong na nakita natin sa Gawa 11:27-30) naglunsad si Haring Herodes (Agrippa I) ng marahas na pag-atake sa iglesya (tal. 1). Kung pamilyar ka sa Bibliya, malamang na pamilyar ka sa pangalang Herodes, ngunit madaling tayong malito sa mga Herodes na nabanggit sa Biblia. Ang dinastiyang Herodian na ito ay kilala sa pag-atake sa bayan ng Diyos. Pinamunuan nila ang Palestine na may kapangyarihang itinalaga ng Roma. Ang lolo ni Herodes Agrippa I ay si Herodes the Great, ang nagpapatay sa mga sanggol pagkatapos ng pagdalaw ng mga pantas (Mateo 1:16-18). Si Herodes Antipas, isang nakababatang anak ni Herodes the Great, at tiyuhin ni Herodes Agrippa I, ang nagpapugot sa ulo si Juan na Tagapagbautismo dahil sa sulsol (Mateo 14:1-12). Dito sa Gawa 12 mababasa naman natin si Herodes Agrippa I. Ang kanyang anak na si Agripa II ay makikita sa Gawa 25–26.

                Si Herodes Agrippa I ang nagtaglay ng marami sa mga katangian ng kanyang masamang pamilya. Noong bata pa siya ay ipinadala siya sa Roma at pinalaki sa mga aristokrasya ng Roma. Nagkaroon siya ng mga kaibigan noong bata pa siya kaya nag karoon siya ng mga koneksyon na humantong sa kanyang pamumuno sa kaharian ng mga Judio—halos kapareho ng kanyang lolo. Ang isa sa kaniyang mga kaklase ay ang emperador na si Claudius, na nagpalawak ng pamamahala ni Herodes. Si Herodes ay isang political chameleon. Noong kasama ng mga Romano, namuhay siya sa istilong Romano. Noong nasa paligid ng mga Hudyo, nabuhay siya para sa kanilang pabor. Siya ay isang taong ang nais ay pasiyahin ang mga tao, isang taong naghahanap ng papuri, at isang taong napopoot kay Kristo.

                Gumamit si Herodes Agrippa ng paraan na iba sa estilo ni Saulo na bahay-bahay o pa-isa-isang paraan ng pagbura sa mga tagasunod ni Kristo. Sa halip, pinili ni Herodes na patayin ang mga pinuno ng iglesya, dahil dito nasira ang moral ng iglesya. Nagsimula siya kay Santiago (anak ni Zebedeo at kapatid ni Juan, hindi ito ang Santiago na kapatid sa ama ni Jesus at ang may-akda ng aklat ni Santiago, na naging pinuno sa iglesya sa Jerusalem). Ang Santiago na ito, kasama sina Pedro at Juan, ay isang miyembro ng innermost circle ni Jesus. Pinatay ito ni Herodes na isa sa mahalagang tagapanguna “sa pamamagitan ng tabak” (tal. 2), at ito’y maaaring sa pamamagitan ng pagpugot ng ulo. Kaya't kasunod ng marahas na pagkamartir ni Esteban, ang iglesya ay nalungkot sa unang martir na apostol, na si Santiago.

                Ang desisyong ito ay “ikinalugod ng mga Hudyo,” at dahil nangyari ito, si Herodes ay nagpatuloy din sa pagdakip kay Pedro (tal. 3). Walang dahilan para patayin si Santiago o arestuhin si Pedro—ang dalawa ay hindi rebolusyonaryo sa pulitika—ngunit gusto ni Herodes na makipaglaro sa mga Romano at mga Hudyo. Sa paggawa ng gayong marahas na pagkilos, masisiguro niya sa mga Romano na ang maliit na sekta na ito na tinatawag na Kristiyanismo ay hindi lumalabag sa mga paraan ng Roma, at maaari rin siyang umapela sa mga Hudyo sa pamamagitan ng pagpapakita na siya ay naninindigan para sa kanilang mga tradisyon (halimbawa, sa templo, sa batas, at paghihiwalay sa mga Hentil). Gustung-gusto ni Herodes ang kapangyarihan. Gustung-gusto niya ang kaluwalhatian. Gustung-gusto niyang pasayahin ang mga tao.

                Hindi na natin kailangang tumingin ng malayo para makahanap ng mga modernong halimbawa ng pagpugot ng ulo sa mga sumasamba sa pangalan ni Kristo. Ang mga larawan ng pagpugot ng ulo ng ISIS na nag-aangking mananampalataya sa baybayin ng Libya ay hindi mawawala sa aking isipan ng ito ay aking mapanood. Ngunit ang mga Kristiyano ay maaaring mamatay nang may kumpiyansa dahil ang ating Hari ay maaaring ibalik ang ulong pinutol - muli Niyang bubuhayin ang mga namatay alang-alang sa Kanya.

                Inuna ni Herodes si Santiago kaysa kay Pedro, dahil maaaring mas lantad siya sa kanilang dalawa, upang masukat ang reaksyon ng karamihan sa kanyang kalupitan. Nang natuwa sila sa pagkamatay ni Santiago, nagpasya si Herodes na itarget ang nasa tuktok ng pamumuno ng kilusang Kristiyano sa pag-atake kay Pedro. (Ang masama ay laging gustong atakehin ang mga nasa pamumuno.)

                Isang bagay ang humadlang sa kanyang pagpugot sa pangalawang disipulong ito: ito ay panahon ng Paskuwa (tal. 3). Panahon na para sa taunang pagdiriwang ng exodo ng mga Hudyo, nang palayain ng Diyos ang Kanyang bayan mula sa paniniil ng Ehipto. Sa panahong ito, hindi pinahintulutan ang mga paglilitis o ang pagsasagawa ng mga parusa. Kaya ipinadala ni Herodes si Pedro sa bilangguan na binabantayan ng “apat na pangkat ng apat na kawal” (tal. 4). Maraming bantay iyon para lang sa isang lalaki, na nagmumungkahi na marahil ay ipinaalam ng Sanhedrin kay Agrippa ang naunang nangyari nang ikinulong ang mga apostol sa Gawa 5:19. Balak ni Herodes na ilabas si Pedro sa mga tao para sa isang palabas na paglilitis pagkatapos ng Paskuwa. Walang alinlangan na inisip ni Herodes na ito ay magbibigay ng malaking pabor sa mga Judio at magdadala sa kanya ng maraming papuri sa publiko.

               Nang si Herodes ay umatake gamit ang espada, ang iglesya ay sumasalungat sa panalangin (tal. 5). Ito ang dapat palaging maging tugon ng iglesya sa panahon ng matinding pagsubok at paghihirap. Una na nating nakita ang pinakaunang mga Kristiyano na gumawa din nito sa aklat ng Gawa 4:29-31.

Tignan natin ang tatlong katotohanan.

A. Opposition is inevitable

                Ang Bibliya ay nagbibigay ng mga pangyayari ng mga labanan sa loob ng mas malawak na konteksto ng isang malaking labanan. Iba't ibang tao ang nangunguna sa pagsalakay sa bayan ng Diyos, gamit ang iba't ibang paraan ng pakikidigma. Nanjan sila Faraon, Jezebel, Nebuchadnezzar, at si Herodes. Ang mga tao ng Diyos ay palaging nahaharap sa pag-uusig. Sa labing-isang kabanata ng aklat ng Gawa, nakita natin ang pagsalungat sa anyo ng mga pagbabanta, pananakot, pisikal na pananakit, at pagbato. Ngayon ang tabak naman ang nagamit laban sa bayan ng Diyos. Hindi tayo dapat magulat kapag nahaharap tayo sa oposisyon habang nabubuhay sa misyon; mas dapat tayong magulat kapag hindi ito ang nangyayari.

                Sinabi ni Jesus sa Kanyang mga alagad, “Magdaranas kayo ng kapighatian sa sanlibutang ito, ngunit tibayan ninyo ang inyong loob! Napagtagumpayan Ko na ang sanlibutan” (Juan 16:33). Habang tinapat ni Hesus ang masamang balitang ito sa atin, pinaalalahanan din Niya tayo ng magandang balita! Dinurog ni Kristo ang ulo ng ahas sa krus. Nagtagumpay Siya sa kamatayan nang lisanin Niya ang libingan. Umakyat Siya sa langit kung saan Siya namamahala at naghahari sa lahat. At sa lalong madaling panahon si Hesu-Kristo ay babalik upang hatulan ang mga buhay at ang mga patay. Sa liwanag ng mas malaking kuwentong ito, maaari nating isabuhay ang ating munting kwentong may pananampalataya, batid na ang Hari ay laging mananalo. Siya ang may kontrol.

                Ang ating Hari ang namahala nang mamatay si Santiago at ang namamahala nang makalaya si Pedro. Pwede Niya iligtas si Santiago, ngunit hindi Niya ginawa—para sa sarili Niyang layunin. (At tandaan natin, sa sandaling namatay si Santiago, naroon si Jesus upang salubungin siya sa langit.) Maaaring gamitin ng Hari ang mahimalang pagpapalaya o pagkamartir para sa pagsulong ng ebanghelyo.

                Nakikita natin ang mga halimbawa ng kapangyarihan ng pag-uusig sa buong kasaysayan ng iglesya, gayunpaman, alinman sa pag-uusig o kamatayan ay hindi makakapigil sa misyon. Pinapalitan lang ni Jesus ang mga martir ng ibang mga misyonero. Noong si Pablo ay nasa bilangguan, siya ay nagalak sa mga paraan na ang soberanong Diyos ay gumagawa sa gitna ng kanyang pagkabilanggo.

Filipos 1:14
“At ang karamihan sa mga kapatid ay lalong tumibay sa kanilang pananalig sa Panginoon dahil sa aking pagkabilanggo. Hindi lamang iyon, lalo pang lumakas ang kanilang loob na ipangaral ang salita ng Diyos.”

                Ang iglesya ni Kristo ay itinatag sa pamamagitan ng pagbubuhos ng sarili nitong dugo, hindi ng iba; sa pamamagitan ng pagtitiis ng kalupitan. Pinalago ng mga pag-uusiga ang iglesya; kinorona na ito ng mga martir.

                Ang pagsalungat ay hindi maiiwasan, gayunpaman hindi tayo nakikibahagi sa digmaang ito bilang mga biktima ngunit bilang mga nanalo. Ang ating Hari ay namamahala at naghahari.

B. God’s sovereignty is inscrutable

                Ang mga paraan ng Diyos ay hindi maarok. Hindi natin lubos na mauunawaan ang mga gawa ng Diyos,

“33 Di matarok ang kanyang karunungan at kaalaman! Sino ang makakapagpaliwanag ng kanyang mga kapasyahan? Sino ang makakaunawa ng kanyang mga pamamaraan? Gaya ng nasusulat,

34 “Sino ang nakakaalam sa pag-iisip ng Panginoon? 
Sino ang maaaring maging tagapayo niya?
35 Sino ang nakapagbigay ng anuman sa kanya
na dapat niyang bayaran?” (Roma 11:33-35).

                Tandaan natin na ang Diyos ay gumagawa sa mahiwagang paraan, upang manyari ang Kanyang kalooban. Bakit namatay si Santiago at nabuhay si Pedro? Muli hindi natin malalaman ang lahat ng dahilan. Alam natin na ipinangako ni Jesus ang kamatayan ni Santiago sa Marcos 10:39, “Ang kopang Aking iinuman ay iinuman nga ninyo, at babautismuhan nga kayo sa bautismong tatanggapin Ko,” ngunit hindi sinabi kung bakit. Tiyak na ang iglesya ay nananalangin para kay Santiago, tulad ng ginawa nila kay Pedro, ngunit siya ay namatay parin. Si Juan, ang kapatid ni Santiago, ay nabuhay hanggang tumanda. Minsan ang mga mananampalataya ay labis na nagdurusa, at kung minsan ang Diyos ay nagliligtas sa mahimalang paraan. Hindi natin mahuhulaan ang mga paraan ng Diyos.

                Minsan ang mga magiging mahusay na magulang ay ang syapang hindi magkaroon ng anak. Tapos minsan ang mga masasamang mga magulang ay patuloy pa na nagkakaroon ng mga sanggol. Minsan sinasagot ng Diyos ang mga panalangin para sa pagpapagaling, at kung minsan ay hindi. Minsan ang masama umunlad habang ang matuwid ay nagdurusa. Ito yung naging tanong ng mang-aawit sa Awit 73.

                Bagaman ang gayong mga pagsubok ay nagdudulot ng hindi maiwasan na labis na kalungkutan at kirot, hindi tayo dapat magalit sa Diyos. Ang mga pagsubok ay hindi nangangahulugang isang palatandaan na hindi S iya nasisiyahan sa atin. Tinatawag tayo ng Diyos na magtiwala sa Kanya, kahit masakit ang buhay. Ang Kanyang mga paraan ay matalino, mabuti, at makatarungan. At dapat nating tandaan ito: Ibinigay sa atin ng Diyos ang Kanyang Anak. Hindi nangangako ang Diyos na bibigyan tayo ng paliwanag para sa lahat, ngunit ibinigay Niya sa atin ang pangakong nagpapabago ng lahat: bubuhayin Niya tayo mula sa mga patay. Tayo ay maninirahan kasama Niya sa bagong langit at bagong lupa, kung saan ang kasalanan at pagdurusa ay hindi maaaring makahawak sa atin. Hindi ipinaliwanag ng Diyos ang lahat, ngunit sa pamamagitan ni Kristo, pinasok ng Diyos ang ating pagdurusa, tinanggap ang sukdulang kawalang-katarungan sa krus, at nabuhay na matagumpay upang ang lahat ng tumatawag sa Kanya ay magkaroon ng buhay na walang hanggan. Kumapit sa katotohanang ito kapag tayo ay nasa pagdurusa. Darating ang kaluwalhatian. Wala pa ito, ngunit patuloy na tumingin sa Diyos nang may pananampalataya. Ibinigay Niya ang Kanyang Anak para sa mga makasalanang tulad natin, at malapit nang matapos ang lahat ng pagdurusa.

C. Prayer is effectual

                Maaaring magtaka ang sinuman tungkol sa tugon ng iglesya dito. Bakit hindi sila humawak ng armas? Bakit hindi sila magprotesta? Bagama't ang lakas at pagsigaw ay angkop kung minsan, ang panalangin ay nararapat na palaging una at pinakamahusay na tugon. Ang panalangin ay sandata ng iglesya, at ang paggamit nito ay hindi passive. Ang mga mananampalataya sa talatang ito ay kailangang pumunta sa digmaan sa pamamagitan ng panalangin. Ang panalangin ay isang gawa ng pagsuway sa oposisyon. Tayo ay higit pa sa mga mananakop, sa pamamagitan ni Kristo; Mapagtatagumpayan natin ang mundong ito, ang buhay na ito; Hindi tayo yuyuko sa kasalanan o sa kahihiyan; tayo ay lumalaban sa pangalan ni Jesus. Sa diwa na puno ng pag-asa ang iglesya ay nananalangin. Ang panalangin ay hindi pag-urong. Ito ay isang gawa ng banal na pagsuway. Ito ay isang gawa ng paglalagay ng umaasa na pagtitiwala sa soberanong Diyos na dinirinig ang mga panalangin ng Kanyang mga tao at namamahala sa lahat. Ang iglesya ay nasa digmaan, kaya't tumatawag sila sa kanilang Commander, na nagsasara ng mga bibig ng mga leon, nagpahiya sa mga pharaoh, pinuputol ang mga tanikala, at nagbubukas ng mga pintuan ng bilangguan, alam nating kikilos Siya sa anumang paraan na alam Niyang pinakamahusay na paraan.

                Paano mo pinapahalagahan ang panalangin? Ang paunang tugon mo ba sa salungatan ay isang pagpaplano o panalangin? Matuto mula sa iglesya sa Jerusalem. Ang kaharian ng kadiliman ay gumagamit ng mga pisikal na sandata; ginagamit ng iglesya ang sandata ng panalangin. Hawakan ang iyong armas!

II. Scene 2: The Lord’s Rescue (12:6-19)

                Ang pinakamahabang bahagi ng kwento ay makikita ang isang magandang pagtakas. Kung paanong iniligtas ng Panginoon ang Kanyang mga tao mula kay Faraon sa panahon ng Paskuwa, iniligtas Niya si Pedro mula sa mga kamay ng politikong malupit na ito. Ang talatang ito ay nagbibigay sa atin ng mataas na konsepto ng presensya, kapangyarihan, at biyaya ng Panginoon.

                Ang kwentong ito ay kahanga-hanga, mapaghimala, at nakakatawa. Ipinapakita nito ang kapangyarihan ng Diyos. Madaling basahin ang Bibliya at makaligtaan ang katatawanan, lalo na sa gitna ng isang seryosong kuwento, kaya sabi ng iba na tila mala-comics ang ilang pagkakasulat ni Lucas sa mga aklat na sinulat niya.

                Habang naghahanda si Herodes na ilabas si Pedro mula sa bilangguan, si Pedro ay “natutulog sa pagitan ng dalawang kawal” (tal. 6). Hindi ito yung normal na makikita natin sa isang taong nahaharap sa tiyak na kamatayan. Papatayin na siya kinabukasan pero natutulog siya ng mahimbing! Hindi man lang natin nabasa na nabalisa siya. At ito rin yung makikita nating nangyari sa pagkakulong kina Pablo at Silas na umaawit pa ng mga himno sa bilangguan. Makikita natin ang ilang magandang katotohanan.

A. The Lord’s peace is phenomenal

“6 Huwag kayong mabalisa tungkol sa anumang bagay. Sa halip, hingin ninyo sa Diyos ang lahat ng inyong kailangan sa pamamagitan ng panalanging may pasasalamat. 7 At ang kapayapaan ng Diyos na hindi kayang maunawaan ng tao ang siyang mag-iingat sa inyong puso at pag-iisip dahil sa inyong pakikipag-isa kay Cristo Jesus.” (Filipos 4:6-7)

                Si Pedro ay binantayan ng mga kawal, ngunit ang kanyang puso ay binantayan ng Diyos. Alamin ang kapayapaang ito. Mamuhay sa kapayapaang ito sa pamamagitan ng Prinsipe ng kapayapaan, na Siya mismo ay maaaring matulog sa gitna ng isang bagyo.

                Sa talata 7 isang anghel ang pumasok at tumayo sa tabi ni Pedro, at ang liwanag ay nagniningning sa selda, ngunit hindi iyon nagpagising kay Pedro! Kailangang tapikin pa ng anghel si Pedro sa tagiliran para magising siya. Naniniwala ako na gustong ikwento ni Lucas ang kwentong ito. Kinailangan niyang kumuha ng ilang mga detalye mula sa ilang mga mapagkukunan upang maisulat ito, ngunit sa palagay ko ay habang kinukwento ito sa kanya ni Pedro ay nakangiti siya. Imagine nyo na lang habang kinukwento ito ni Pedro kay Lucas, “tinapik ako ng anghel sa tagiliran habang mahimbing akong natutulog. Hindi ko kasi sya napansin sa sarap ng tulog ko. Tapos sabi niya, ‘Bumangon ka!’”

                Nang magising si Pedro, natanggal ang mga tanikala. Ang ating Panginoon ay dalubhasa sa pagsira ng mga tanikala. Sabi nga sa Awit 146:7, “Pinalaya Niya ang mga nabihag.” Sinunod ni Pedro ang anghel, na iniisip niya na  siya ay nananaginip lang. Ang detalyeng ito ay mahalaga dahil sinasabi nito sa atin na alam ni Pedro na hindi niya maangkin na ang pagliligtas ay dahil sa anumang nagawa o magagawa niya. Hindi siya napalaya dahil siya ay malakas o mabilis. Ang lahat ng kanyang iniambag sa kaganapan ay naglalakad na nakatulala sa lugar ng bilangguan tulad ng sinabi.

                Ang “pintuang bakal” ay bumubukas sa parehong paraan na ang bato ay nagulong: sa pamamagitan ng makapangyarihang kapangyarihan ng Diyos. Bumukas ito ng "mag-isa." Paglabas, dumaan si Pedro sa kalye, at umalis na ang anghel, at sa wakas ay dumating si Pedro at nalaman niya ang dakilang pagliligtas ng Panginoon.

B. The Lord’s grace is astonishing

                Gaya ng sinabi ni Moises sa Israel, “Lakasan ninyo ang inyong loob; huwag kayong matakot. Tingnan na lang ninyo kung paano kayo ililigtas ngayon ni Yahweh.” (Exodo 14:13), tatanggap si Pedro ng biyaya habang inilabas siya ng anghel mula sa bilangguan. Ang kuwentong ito ay hindi tungkol sa pagtakas ni Pedro sa kanyang sarili; ito ay tungkol sa pagliligtas ng Diyos kay Pedro. Iniligtas ng Panginoon si Pedro sa pamamagitan ng lubos na biyaya. Siya ang dakilang Tagapagligtas,

“17 Ngunit sinamahan ako ng Panginoon at binigyan ng lakas upang makapangaral nang lubusan sa lahat ng Hentil, at ako'y naligtas sa tiyak na kamatayan. 18 Ang Panginoon ang magliligtas sa akin sa lahat ng kasamaan at Siya rin ang maghahatid sa akin nang ligtas sa Kanyang kaharian sa langit. Purihin nawa Siya magpakailanman! Amen.” (2 Tim. 4:17-18).

                Gayundin, naligtas tayo sa simpleng pagtanggap ng biyaya ng Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya, “8 Sapagkat dahil sa kagandahang-loob ng Diyos kayo ay naligtas sa pamamagitan ng pananampalataya; at ito'y kaloob ng Diyos at hindi mula sa inyong sarili; 9 hindi ito bunga ng inyong mga gawa kaya't walang maipagmamalaki ang sinuman.” (Efeso 2:8-9). Dahil dito, ang lahat ng kaluwalhatian ay sa Diyos (Rom 3:28). Ang biyaya ng Diyos dito ay lubhang kahanga-hanga na kahit mga nagdarasal nagdarasal na iglesya ay nahirapang paniwalaan ito!

                Habang naglalakad si Pedro sa madilim na mga lansangan, ang iglesya ay nagtitipon sa pananalangin sa tahanan ng isang generous na babaing na nagngangalang Maria. Ang "pagkalito at masayang katatawanan" ay ang susunod na mangyayari.

                Una, nandiyan si Roda. Siya ang katulong na nagbabantay. Dumating si Pedro at kumatok sa labas ng pintuan na patungo sa looban. Nakilala ni Roda ang tinig ni Pedro, at sa kanyang pagkamangha ay bumalik siya upang sabihin sa iglesya ang tungkol sa kanyang pagdating, ngunit hindi niya muna binuksan ang pinto upang papasukin si Pedro! Ang lugar na delikado kay Pedro sa oras na ito ay ang nasa gitna ng kalye, na nakalantad sa posibleng muling pagkuha.

                Pagkatapos ang iglesya ay gumawa ng isang hindi magandang tugon. Hindi sila naniniwala kay Roda. Sinasabi nila sa kanya na siya ay baliw! Narito ang isang larawan ng isang tao na nagdarasal ngunit nahihirapang maniwala na ang Diyos ay talagang gumagawa ng mga himala! Sa palagay ko ay hindi isinama ni Lucas ang pananaw na ito bilang isang akusasyon sa iglesya. Ang mga kalalakihan at kababaihan na ito ay mga ordinaryong tao na alam na ang Diyos ay hindi nangangako ng isang himala sa bawat sandali. Marahil ay konserbatibo silang nananalangin: “Panginoon, tulungan mo lamang si Pedro na maging matatag sa pagdurusa. Magbigay ng mas magaan na parusa si Herodes.” Sa anumang kaso, maaari mo isipin na sinasabi nila sa naguguluhan na katulong na babae, “Oh, tumahimik ka. Stress na kaming lahat dito. Masisiraan ka ng isip kung hindi ka mag-iingat. Kailangan natin bumalik sa pagdarasal." Gayunpaman, iginiit ni Roda na talagang nasa labas si Pedro. At dito, nakakagulat, ang ilan sa mga tagasunod ni Kristo ay naglalaan ng oras upang pag-isipan ang tungkol sa kung ang tao sa tarangkahan ay posibleng anghel ni Pedro. Sa madaling salita, nakatayo sila doon at tinatalakay ang theology habang naghihintay ang sagot nila sa kanilang panalangin sa labas!

                At doon, sa labas sa kadiliman at nakalantad sa panganib, nakatayo si Pedro. Patuloy lang siyang kumakatok, marahil ay huminto para bumulong ng mas matindi: “Roda! Papasukin mo na ako!”

                Sa kabutihang palad, sa kalaunan ay binuksan ng iglesya ang pinto, at pumasok si Pedro. Pagkatapos ay hindi sila makapaniwala sa nakita nila at labis na namangha at kagalakan na kaya pinatahimik sila ni Pedro. Nang huminahon na sila, nagpatuloy siya sa pagkukuwento sa iglesya “kung paano siya inilabas ng Panginoon mula sa bilangguan.” (tal. 17). Sinasabi niya sa kanila ang tungkol sa biyaya ng Panginoon.

                Ang reaksyon ng iglesya kay Pedro ay nagpapaalala sa atin ng isang mahalagang aral.

C. The Lord’s power is immeasurable

                Ang Diyos ay “makakagawa nang higit pa kaysa maaari nating hilingin at isipin, sa pamamagitan ng Kanyang kapangyarihang kumikilos sa atin;” (Efeso 3:20), ngunit ang iglesya dito ay nagulat sa kakayahan ng Diyos. Iangat natin ang ating konsepto sa kung ano ang kaya ng Diyos. Magtiwala ka sa Kanyang kapangyarihan habang ibinubuhos mo ang iyong puso sa Kanya.

                Dalawang iba pang impormasyon ang pinakita sa huling bahagi ng talata 17. Inutusan ni Pedro ang iglesya na “sabihin ninyo ito kay Santiago at sa mga kapatid.,” Ito ay isang maliit na detalye, ngunit ito ay tumutukoy sa pamumuno ni Santiago sa iglesya sa Jerusalem (Gawa 15). Pagkatapos ay “umalis si Pedro at pumunta sa ibang lugar” (tal. 17). Ginagamit ni Pedro ang praktikal na karunungan dito. Hindi siya laging umaasa sa himala. Siya ay tumakas mula sa poot ni Agripa. Hindi siya tumakbo pabalik sa mga guwardiya para siya ay muling huliin. Gumagamit siya ng karunungan.

                Si Herodes, siyempre, ay hindi natuwa sa mga pangyayari. Ipinagpatuloy niya ang pagsusuri sa mga sundalo na nagbantay, malamang na pinahirapan sila. Kumbinsido siya na isa itong inside job lamang para patakasin si Pedro, sa kalaunan ay pinatay niya ang mga kawal (tal. 19) alinsunod sa batas ng Roma, na tinukoy na ang isang bantay na pinahintulutan ang isang bilanggo na makatakas ay dapat tumanggap ng parehong parusa na matatanggap sana ng nakatakas. Pagkatapos ng mga pagbitay na ito, pumunta si Herodes sa Cesarea.

                Hindi ba dapat ipaalala sa atin ng talatang ito ang pangangailangang mamuhay nang may masayang pagtitiwala sa ating Hari, sa ilalim ng pangangalaga ng ating dakilang Ama? Kailangan nating maniwala tulad ng pagtitiwala ng mga bata. Para manalangin na parang mga bata. Para matulog na parang mga bata. Tayo ay kailangang tumawa na parang mga bata, na nagtitiwala na ang ating Abba ay ang soberanong Ama sa lahat ng bagay. Sinisira Niya ang mga tanikala. Pinalaya Niya ang mga bilanggo. Pinahiya Niya ang mga bully. Mapagkakatiwalaan natin Siya. Dapat tayong magpetisyon sa Kanya. Dapat tayong magpahinga sa kapayapaang nagmumula Kanya. Siya ay kahanga-hanga.

III. Scene 3: The Final Word (12:20-24)

                Ano ang nangyari kay Herodes, itong makalupang hari na sumalungat sa kaharian ni Kristo? Kinain siya ng mga uod at namatay. O sa ibang paraan, hinatulan siya ng Panginoon. Ang aral dito ay malinaw: ang mga sumasalungat sa Panginoon ay matatalo. Kapag tutol sila sa Kanyang kaharian, tiyak na talo sila. Kapag tinutulan nila ang katotohanan, sa huli ay matatalo sila. Kahit na tila ang Panginoon ay hindi palaging inaayos agad ang mga sumasalungat sa Kanya agad, pero sa huli gagawin Niya parin ito.

A. Herod’s idolatry

                Ang mga baybaying bayan ng Tiro at Sidon ay nasa loob ng mga lugar na pinamumunuan ni Agripa, at kinokontrol niya ang kanilang suplay ng pagkain (tal. 20). Isang lalaking nagngangalang Blasto ang nagsilbing tagapamagitan sa pagitan ni Herodes at ng mga kinatawan mula sa mga lugar na ito; siya ay tila tumulong sa pakikipag-ayos ng isang kasunduan na angkop sa lahat. Sa tinakdang araw, kung saan ang kasunduan ay pormal na ipahayag, si Herodes ay naghanda na gumawa ng engrandeng pagpasok. Isinuot niya ang kanyang maharlikang damit, umupo sa trono, at nagbigay ng orasyon (tal. 21).

                Isinalaysay ng historian na si Josephus ang pangyayaring ito nang detalyado. Iniharap ni Herodes ang kanyang sarili sa sikat na arena sa Caesarea at nakasuot ng isang kumikinang na damit na pilak. Siya ay pinarangalan bilang isang diyos. Syempre ang mga salita ng karamihan ay walang laman na pambobola, ngunit si Herodes ay masaya paring tinanggap ang mga papuring ito.

                Gustung-gusto ni Herodes ang pagsamba ng karamihan sa kanya. Nang lumuhod si Cornelio sa harap ni Pedro, itinaas siya ni Pedro, na sinasabi, “Tumayo ka! Ako rin ay tao rin” (Gawa 10:26). Nang pinuri ng mga tao sa Listra sina Pablo at Bernabe bilang mga diyos, tumugon ang dalawa sa pagpunit ng kanilang damit at sinabi, “Mga tao rin kaming tulad ninyo!, . . . talikuran ninyo ang mga walang kabuluhang bagay na iyan, at manumbalik kayo sa Diyos na buháy” (Gawa 14:15). Itinuro nina Pedro at Pablo ang lahat sa kaluwalhatian ng Diyos, hindi sa kanilang sarili. Ang ginawa ni Herodes sa buhay niya ay lubos na kabaligtaran. Siya ay isang taong sabik sa papuri at tinataas ang sarili.

B. Herod’s obituary

                Kanina nakita natin na "tinapik o hinampas" ng anghel si Pedro para gisingin siya (tal. 7); dito, “hinampas” ng anghel si Herodes para patayin siya. May mga nagsabi na nakaranas siya ng isang matinding sakit sa tiyan, at pagkalipas ng limang araw ay namatay siya. Anuman ang tumpak na pagsusuri sa kalagayan ni Herodes, sinabi sa atin ni Dr. Lucas ang pinakahuling dahilan nito: Hinatulan siya ng Diyos

                Kabaligtaran sa pagkamatay ni Herodes, ibinubuod ni Lucas ang mga pangyayaring nauugnay sa iglesya noong panahong iyon: “Samantala, patuloy na lumago at lumaganap ang salita ng Diyos” (tal. 24). Isang dakilang kalaban sa gawain ni Kristo ang namatay, ngunit ang salita ay nagpapatuloy! Si Hesus ay patuloy na nagtatayo ng Kanyang iglesya. Ito ay nagpapaalala sa atin na mayroon lamang isang soberanya.

                Ayon sa pambungad na talata ng kabanata 13, isa sa mga pinuno ng iglesya sa Antioch ay si “Manaen, kababata ni Herodes.” Ang tinutukoy dito ay si Herodes Antipas, hindi kay Agripa, ngunit sila ay kabilang sa parehong pamilya. Kahit sa gitna nitong mga taong walang kinikilalang diyos, at napopoot kay Kristo na sambahayan, ang kaharian ni Kristo ay sumusulong parin sa kanila. Ito ay kamangha-mangha!

C. A word of warning and a word of hope

                Isang katotohanan ngayon ang makikita natin sa pag-aaral nating ito, “Kung mananatili tayo kay Jesus, tagumpay tayo, at kung lalaban naman tayo sa Kanya, tiyak na matatalo tayo. 

                Sa katunayan, mayroong parehong babala at pag-asa dito. Ang babala ay ito: Huwag maging mapagmataas sa sarili. Maaari mong salungatin si Kristo sa isang panahon, ngunit ang Diyos ang huling tatawa. Sinabi ni Daniel, “Siya ay nagbabago ng mga panahon at mga panahon; Tinatanggal [ng Diyos] ang mga hari at itinatatag ang mga hari” (Daniel 2:21). Nang magyabang si Nebucadnezar tulad ni Herodes Agrippa, “Hindi ba ito ang Dakila ng Babilonya na aking itinayo upang maging isang maharlikang tahanan sa pamamagitan ng aking malawak na kapangyarihan at para sa aking maringal na kaluwalhatian?” (Daniel 4:30), isang tinig mula sa langit ang nagsabi, “Kakain ka ng damo tulad ng baka.” (Daniel 4:32), at pinahiya ng Diyos ang nagtataas ng sarili. Ang masama ay maaaring umunlad sa isang panahon, ngunit ang paghatol ay tiyak. Ang kaharian ay nagtataglay ng katotohanan: "Sapagkat ang nagmamataas ay ibababa, at ang nagpapakumbaba ay itataas.” " (Lucas 14:11). Lahat ng lumalaban sa Hari ay haharap sa Kanyang galit. Aasahan sa kamatayan ni Herodes ang dakila at huling araw ng paghatol ng Panginoon.

                Ang lahat ng tao ay may puso na gustong laging ang sarili ang maitaas, hindi lamang ng mga pinuno. Sa ating fallen nature nais nating maging Diyos. At tiyak na ayaw nating sabihin sa atin ng Diyos kung ano ang gagawin. Ngunit ang tekstong ito ay nagsisilbing babala: dapat tayong magpakumbaba sa harapan ng Diyos; hindi natin dapat subukang maging Diyos.

                Ang tekstong ito ay nagbibigay din sa atin ng malaking pag-asa: ang misyon ng Hari ay hindi mapipigilan. Bagama't hindi maiiwasang makatagpo tayo ng oposisyon habang hinahangad nating isulong ang ebanghelyo sa pamamagitan ng panalangin at pagpapahayag, maaari tayong makibahagi sa digmaan nang may katapangan. Ang ating Hari ay matagumpay. Siya ay nagbayad ng halaga para sa ating mga kasalanan, at Siya ang dakilang Panginoon ng kaluwalhatian. Hindi tulad ng kay Haring Herodes, ang katawan ng ating Hari ay hindi kinain ng mga uod dahil hindi Siya nanatili sa lupa para gawin nila ang kanilang nabubulok na gawain! Walang sinuman ang makapanaig sa ating Hari, at walang makapaghihiwalay sa mananampalataya sa Kanyang pag-ibig—hindi ang kapighatian, pagkabalisa, pag-uusig, taggutom, kahubaran, panganib, o tabak (Roma 8:31-39).

__________________________________________________

Discussion:
(Para sa grupo o personal na pag-aaral)

Pagbulayan:

1. Bakit dapat asahan ng mga Kristiyano ang pagsalungat kapag naghahangad na isulong ang ebanghelyo?

2. Paano inilalarawan ng talatang ito ang kahalagahan ng panalangin?

3. Ano ang itinuturo ng talatang ito tungkol sa kapayapaan ng Diyos?

4. Ano ang ibig sabihin ng pagiging mapagmataas sa sarili? Magbigay ng halimbawa ng pagiging mapagmataas sa sarili. Paano natin malalabanan ang tuksong maging katulad nito?

Pagsasabuhay:

1. Kapag ikaw ngayon ay nahaharap sa oposisyon ng dahil sa pangangaral mo ng ebanghelyo ano ang gagawin mo?

2. Anong pagbabago ang gagawin mo sa tuwing ikaw ay mananalangin?

3. Paano mo matatagpuan ang kapayapaan kung ikaw ay haharap sa maraming pagsubok sa pagsunod mo sa Panginoon?

4. Nakita natin na lahat tayo ay may pusong mayabang ayon sa likas natin bilang makasalanan. Ano ang mga bagay na dapat mong baguhin sa iyong sarili na nagpapakita ng pagiging mapagmataas?

Panalangin:

                Ipanalangin ang pagsasabuhay na nagawa na tulungan tayo ng Diyos na maipamuhay ito.